De Stadsredactie is een diverse groep bewoners uit de stad Utrecht, die het museum adviseert en bevraagt. Samen met de Stadsredactie kijken museummedewerkers naar de collectie, en samen bespreken we tentoonstellingsplannen en andere museale projecten. Waar kunnen volgens de Stadsredactie bewoners uit de stad zich in herkennen? Waar zitten aanknopingspunten? Hoe zorgt het museum ervoor dat stadsbewoners zich gerepresenteerd voelen? De Stadsredactie zorgt voor adviezen en ideeën die bijdragen aan de missie van het museum: een uitnodigende plek zijn voor álle Utrechters.

Maak kennis met de Stadsredactie

Bep

Mijn naam is Bep. Ik ben in Utrecht geboren en getogen. Ik wandel graag en ken veel mooie, gezellige en historische plekjes in deze mooie stad. Eén van die plekjes is het Centraal Museum. Als kind kwam ik hier al samen met mijn zus en ik heb dan ook veel herinneringen aan dit museum. Aan ‘Het Utrechtse Schip’ bijvoorbeeld: in het museum ligt een groot zwart schip met een geur die ik als kind nooit eerder had geroken. Dit vond ik toen heel indrukwekkend en ook een beetje eng.

Ondanks dit spannende avontuur, bleven kunst en cultuur mij altijd interesseren. Samen met mijn echtgenoot en kinderen ben ik het Centraal Museum blijven bezoeken. Ik ben ervan overtuigd dat kunst goed is voor ieders ontwikkeling. Tegenwoordig bezoek ik het museum via de Stadsredactie. Dat vind ik boeiend en leerzaam. Kunst heeft mijn leven verrijkt en ik hoop dat meer mensen dit zullen ervaren in ons eigen Centraal Museum.

Carolien

Ik ben Carolien. Ik werk als ervaringsdeskundige psychiatrie en armoede bij het Steunpunt GGZ Utrecht en doe af en toe dingen voor de Armoede Coalitie. Via die weg ben ik bij het Centraal Museum terechtgekomen. Ik mocht een audiotour inspreken voor de tentoonstelling ‘De Gezonde Stad’: hoe is het om met weinig geld gezond te kunnen eten?

Mijn eerste kennismaking met het museum was zo’n 28 jaar geleden toen ik in Utrecht kwam wonen en samen met mijn kinderen de stad wilde leren kennen. Later ging ik wel eens koffiedrinken in het museumcafé, wat mij betreft een plek waar elke Utrechter een keer heen moet.

Door mijn kleine beurs was, en is, het wel eens een uitdaging om een museum te bezoeken. Ik zit in de Stadsredactie omdat ik het belangrijk vind dat een museumbezoek voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk is. Voor mij hoort het Centraal Museum namelijk net zo bij Utrecht als de Dom en Broodje Mario.

Frida

Mijn naam is Frida. Mijn eerste ervaring met het Centraal Museum kwam via verhalen van mijn echtgenoot die er in zijn jeugd wel eens was geweest. Ik ben zelf vooral onder de indruk van het oude gebouw, ik waan mezelf in een andere tijd als ik er rondloop. Mijn fantasie neemt de werkelijkheid over als ik me de verhalen op de schilderijen probeer in te beelden. Hoewel mijn kennis over kunst is blijven hangen op middelbare-schoolniveau, geniet ik vol enthousiasme van mooie kunstwerken.

Toen mij werd gevraagd of ik wilde deelnemen aan de Stadsredactie was mijn reactie zonder twijfel dan ook een juichende ja. Ik hoop dat ik een positieve bijdrage kan leveren aan de taken van de Stadsredactie, want ik gun iedereen het enthousiasme en de rust om even in een andere wereld te stappen in het Centraal Museum.

Hans-Peter

Ik ben Hans-Peter en woon op Kanaleneiland. Ik ben al van jongs af aan een museumbezoeker. Eind 2019 was in het museum de tentoonstelling ‘Dromen in Beton’ te zien, over Hoog Catharijne en Kanaleneiland. Als wijkgids en actieve wijkbewoner hoorde ik van de tentoonstelling. Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken en mezelf aan het museum voorgesteld. Ik heb toen mijn eigen bescheiden bijdrage aan de tentoonstelling kunnen leveren. Ik heb rondleidingen gegeven in de wijk en in het museum en ik heb het museum in contact gebracht met verschillende organisaties in de wijk.

Daarna is het contact blijven bestaan en zodoende werd ik lid van de Stadsredactie. Ik hoop, samen met de andere leden, meer mensen uit wijken zoals Kanaleneiland en Overvecht te kunnen verleiden tot een bezoek aan het museum. Het Centraal Museum is er voor iedereen. Er is zoveel moois te zien, het zou zonde zijn als maar een deel van de Utrechters hiervan weet.

Hoessein

Sinds kort ben ik verhuisd naar Utrecht Terwijde. Op zoek naar nieuwe ontmoetingen, stapte ik Buurtcentrum Terwijde binnen. Hier werd mij gevraagd of ik interesse had om deel te nemen aan de Stadsredactie. Ik heb de PABO gedaan in Suriname en ben daarna in Nederland opgeleid tot wiskunde- en natuurkundedocent. Eerst werkte ik bij het Educatief Centrum Utrecht, daarna kreeg ik de kans om samen met andere Utrechters een basisschool met islamitische grondslag op te richten. In totaal ben ik ruim 40 jaar betrokken geweest bij het Utrechtse onderwijs.

Het Centraal Museum geeft via kunst een goed beeld over het verleden en het heden. We krijgen inzichten over de ontwikkeling van Utrecht als stad en haar bewoners. Met mijn deelname aan de Stadsredactie en mijn ervaring in het onderwijs wil ik meedenken om Utrechters meer diepgang en inzicht te geven. Daarbij vind ik het belangrijk dat we streven naar meer respect en waardering voor elkaar.

Karin

Ik ben Karin en ik woon al mijn hele leven in Utrecht. Ik werk als coördinator bij Humanitas aan een project om eenzame mensen te ondersteunen. Vanuit Humanitas kreeg ik de vraag of ik deel wilde nemen aan de Stadsredactie. Ik kom graag in het museum en geniet er van de kunst: er is een mooie balans tussen oude en nieuwe kunst.

Met de Stadsredactie werken we aan nieuwe initiatieven om Utrechters kennis te laten maken met het Centraal Museum. We richten ons op mensen die niet zo snel zelf het museum binnenlopen en zoeken naar een laagdrempelige manier om te laten zien dat het museum leuk en interessant is voor iedereen. Ik zou zeggen: gewoon doen, gewoon komen kijken. Je hoeft geen deskundige te zijn om van kunst te kunnen genieten.

Sevil

Mijn naam is Sevil. Via de Buurtwerkkamer in Zuilen ben ik bij de Stadsredactie terecht gekomen. Tijdens de bijeenkomsten van de Stadsredactie hebben we discussies over verschillende onderwerpen en ontwikkelen we ideeën. Hoewel ik niet gespecialiseerd ben in kunst, heb ik door onze bijeenkomsten geleerd dat kijken naar kunst niet moeilijk is. Ik vind het fascinerend dat we door naar kunst te kijken, ook beter naar het verleden, het heden en de toekomst kunnen kijken. We kunnen zoveel leren van kunst, hoe kunnen we dat toepassen in onze hedendaagse manier van leven? Wat kan dat betekenen voor onze wereld, onze stad, of hoe we naar onszelf kijken?

Een emotie of belevenis ervaren door kunst is voor iedereen mogelijk. Genieten van kunst is heel laagdrempelig. Ik hoop dat meer mensen zullen gaan ervaren dat kijken naar kunst je nieuwe inzichten kan geven. Dat ervaar ik bij het Centraal Museum.