Het werk van de schilder, tekenaar, graficus, illustrator en beeldhouwer Otto van Rees (1884-1957) en diens vrouw Adya van Rees-Dutilh (1876-1959) dat zij vanaf de jaren twintig van de vorige eeuw maakten, is door veel exposities vrij bekend. Hun vroegere werk stond minder in de belangstelling, voornamelijk omdat de familie Van Rees gewend was om de paar maanden hun tenten elders op te slaan, waardoor hun werk over heel Europa verspreid raakte, en het voor de kunstenaars zelf vaak niet meer mogelijk was na te gaan waar hun werken zich bevonden. Veel werk van Adya van Rees was bovendien door de kwetsbaarheid ervan al voor de Tweede Wereldoorlog verloren gegaan.

Ook in de kunsthistorische literatuur bestond weinig belangstelling voor het vroege oeuvre van beide kunstenaars; eigenlijk hebben alleen Jan Engelman en Aleid Loosjes-Terpstra zich enigszins een beeld gevormd van dat werk.

Toch slaagden het Centraal Museum en het Haags Gemeentemuseum erin om in 1975 een tentoonstelling van met name dat vroege werk in te richten. Daarbij konden 29 werken uit de collectie van het Centraal Museum geëxposeerd worden. Verder stelde dochter Magda Kuitenbrouwer-van Rees (1910-1990) een groot aantal werken beschikbaar. Ten slotte kon geput worden uit de collectie van de Zwitserse kunstverzamelaar Han Coray (1880-1974). Aan hem had Van Rees bij zijn vertrek uit Zürich in 1916 een groot deel van het werk dat hij toen bij zich had, kunnen verkopen. Bijna alle werken uit de collectie Coray werden, sinds ze op de dada-expositie in 1916 en 1917 te zien zijn geweest, in 1975 voor het eerst weer tentoongesteld.

Bij het voorbereiden van de expositie bleek dat, alweer door de grote mobiliteit van Van Rees, een groot aantal doeken in slechte staat verkeerde. Door een gelukkige omstandigheid kon contact gelegd worden met een tweetal medewerkers van het toenmalige Centraal Laboratorium voor Onderzoek van Voorwerpen van Kunst en Wetenschap in Amsterdam, die op dat ogenblik bezig waren nieuwe procedés voor het restaureren van schilderijen te onderzoeken. Daardoor konden circa 50 werken van Van Rees gerestaureerd worden.