‘We dragen dezelfde schoenen, luisteren naar dezelfde playlists en kijken naar dezelfde films’, aldus ontwerper Matteo Guarnaccia. ‘Maar gebruiken we ook dezelfde stoelen? Zitten we op dezelfde manier?’ Guarnaccia wordt gedreven door deze vragen, en door zijn nieuwsgierigheid naar productiemethoden en de gevolgen van globalisering voor design. Hij maakte daarom een wereldreis langs de acht meest dichtbevolkte landen ter wereld. In ieder land verbleef hij telkens een maand. Bij aankomst doorkruiste hij metropolen en dorpen, bezocht markten en musea en discussieerde. Hij ging, soms met handen en voeten, met de bewoners in gesprek over hun gewoonten en gebruiken, de plaatselijke politiek en hun geschiedenis. Zo kreeg hij in korte tijd een beeld van de cultuur van het land – in het volste besef van zijn beperkte visie als (westerse) buitenstaander. In samenwerking met lokale ontwerpers vertaalde hij dat beeld in een ontwerp dat nog diezelfde maand tot een echte stoel moest leiden, inclusief fotoshoot en presentatie. De eerste dag van de volgende maand vloog de ontwerper immers weer door naar zijn volgende bestemming. Guarnaccia begon in Brazilië en reisde achtereenvolgens naar Mexico, Japan, Indonesië, China, India, Rusland en Nigeria. Na acht intensieve maanden keerde hij terug met acht verschillende stoelen, elk een portret van een land.
Met de Nederlandse kolonisatie deed de stoel zijn intrede in Indonesië. Daar werd die gemaakt van het lokale rotan: licht, buigzaam en ijzersterk. Indonesië is de grootste rotanproducent ter wereld, maar het materiaal wordt grotendeels geëxporteerd. Vooral in Scandinavisch design wordt het materiaal tegenwoordig veel gebruikt. In de CCC-stoel is het rotan in drie variaties verwerkt. Hij is bewust gebaseerd op een typisch lokaal model.
[tekst 2023]
