In de tulpenbladcollages combineert Jennifer Tee de tulp, die gezien wordt als een Nederlands icoon, met haar familiegeschiedenis en Chinees-Indonesische afkomst. Het motief van de boot speelt ook hierin een belangrijke rol. Zo emigreerde Tee’s vader in de jaren 1950 per boot naar Nederland en reisde haar grootvader, die tulpenbollen exporteerde, regelmatig per schip af naar Amerika. De boot symboliseert op meerdere manieren een tussenstaat: het onderweg zijn naar iets. De huidige migratieproblematiek, waarbij mensen met gevaar voor eigen leven de zee proberen over te steken, maakt het motief van de boot nog meer gelaagd. Tee werkt vaak met historisch geladen culturele artefacten en symbolen, en verbindt westerse en oosterse invloeden met kunstgeschiedenis. In deze compositie staan geestachtige figuren in een tuin of plantrijke omgeving centraal. Het onderste deel is als de onderwereld, meer nachtmerrieachtig. De natuur als een plek die niet te bevatten is. De relatie tussen natuur en geometrie speelt een rol in de compositie. [tekst 2021]