Roy Villevoye plaatste cultuureigen symbolen in een andere omgeving. Hij nam een kernvoorbeeld van het westerse modernisme mee naar een andere cultuur, de Asmat in Papua. Hier heeft De Stijl geen enkele rol gespeeld en lijken westerse idealen onbelangrijk. In het tweeluik 31 december 1999 worden niet de primaire kleuren van De Stijl maar de basiskleuren van het kleurenprinten (cyaan, magenta en geel) nonchalant vertrapt in de modder, wat een iconoclastisch beeld oplevert. De titel van de werken (zie ook inv. nr. 34021) verwijst naar de laatste dag van de twintigste eeuw. Het komt over als een symbolisch afscheid van de eeuw van het modernisme en de vergaande mondialisering. Deze foto’s zijn een vervolg op het panorama Kò (Showing Primary Colours in Kombai) 1995, dat het Centraal Museum in 1997 verwierf.