Edit suite
<SPAN lang=N>Erik Gerardus Franciscus van Lieshout begon zijn loopbaan als tekenaar maar verwierf bekendheid met video’s die hij in aandoenlijke zelf gebouwde cabines vertoonde. Zijn werk is een constant zelfonderzoek waarin hij zich afvraagt hoe het is om in de schoenen van een ander te staan. Hij wil aan den lijve ervaren hoe dat is en creëert telkens de condities om dat te realiseren. In 2011 werd hij gevraagd om een film te maken over een verpauperd winkelcentrum in Rotterdam. Dat was voor hem aanleiding om er zelf een winkel te beginnen, om ‘van binnenuit’ te beleven hoe het is om als winkelier te midden van werklozen, hangjongeren en bewakingscamera’s je nering aan de man te brengen. Het ideale winkelcentrum dat de architect in de jaren zestig voor ogen had gestaan was verworden tot ‘een politiestaatje, met beveiligers die je constant in de gaten houden’, aldus Van Lieshout.<BR> <P dir=ltr align=left>Eenzelfde onderzoek ligt ten grondslag aan <I>Edit suite</I>. De sculptuur bestaat uit stuntelig nagemaakte Rietveldmeubels – twee zogeheten Berlijnse stoelen en een op zijn kop gezet divantafeltje - en een rijtje kolen, als verwijzing naar de film <I>Misère au Borinage</I> van Joris Ivens (1933). Rietveld en Ivens waren beiden sociaal geëngageerde kunstenaars. Rietveld ontwierp meubels die door een goedkope productie in principe voor iedereen betaalbaar moesten zijn; Ivens stelde in zijn Borinage-film de deplorabele armoede in de Belgische mijnstreek aan de kaak. Beider bedoelingen pakten anders uit: het bleken avant-garde kunstuitingen – voor de elite. </P><I> <P dir=ltr align=left>Edit suite</I> is te beschouwen als een <I>re-enactment</I>: door het werk van Rietveld en Ivens te reconstrueren, wil Van Lieshout het engagement en de idealen van het twintigste-eeuwse modernisme opnieuw aan de orde stellen. </P></SPAN>
