Verschoven diagonalen als zaagsnede
Net als zijn vriend Peter Struycken streeft Ad Dekkers een onpersoonlijke kunst na, want “ik wil dieper gaan en nog harmonischer en zuiverder werk leveren en de mensen de weg wijzen.” Hij wordt lid van de Vrijmetselarij en ziet zin en betekenis in geometrische vormen en eenvoudige ingrepen. In zijn eerste zaagsnede-reliëfs verdelen de gleuven het grondvlak in gelijke stukken. In 1967 verschuift Dekkers de diagonalen een beetje om de ingreep van de zaagsneden nadrukkelijker te presenteren. Dat levert een dynamischer beeld op.