Kamerbetimmering
Carel Adolph Lion Cachet, 1910
Alle elementen van deze kamer, zowel het plafond en de betimmering, de vaste onderdelen, als de losse tafels, stoelen, lampen, het vloerkleed en andere voorwerpen zijn in materiaal, kleur en vorm op elkaar afgestemd. C. A. Lion Cachet, die het interieur ontwierp en deels uitvoerde, wilde een Gesamtkunstwerk maken in de nieuwe stijl die aan het eind van de negentiende eeuw populair werd. De art nouveau rekende rigoureus af met de historiserende stijlen van de voorgaande periode. De nieuwe richting kende verschillende stromingen. Sommige kunstenaars, ontwerpers en architecten gebruikten eenvoudige vormen en geometrische vlakversieringen, anderen namen de natuur als uitgangspunt voor een uitbundige, gestileerde vormgeving. In Nederland waren H.P. Berlage en Jacques van de Bosch toonaangevende pleitbezorgers van de eerste benadering. Lion Cachet behoorde tot de laatste categorie. Hij was een veelzijdig vakman die behangsels, tapijten, aardewerk, meubels en drukwerk ontwierp. Hij werkte graag met exotische en kostbare materialen en gaf de voorkeur aan exclusief handwerk boven het machinaal produceren van voorwerpen. De Indonesische techniek van het batikken paste hij bijvoorbeeld toe op leer en perkament. Beroemd waren de interieurs die hij ontwierp voor de luxe passagiersschepen van onder anderen de Stoomvaart Maatschappij Nederland. Zijn klantenkring bestond vanzelfsprekend uit een kleine rijke elite.
Deze kamer is ontworpen voor het huis van Theodor Georg Dentz van Schaik aan de Weteringschans 48-50 in Amsterdam. De inrichting is uitzonderlijk kostbaar. De wanden zijn van kurk, bekleed met bladgoud. Dit materiaal is ook verwerkt in het plafond van gebatikt perkament, gedecoreerd met kraanvogels en strofen uit het gedicht ‘Hooger Licht’ van Willem Bilderdijk. In de effen rand van het hoogpolige tapijt zijn met bruine plukje wol vuile hondenpootjes nagebootst. De verzameling Oosters porselein van Dentz van Schaik in de wandkasten contrasteerde prachtig met het warme eiken- en coromandelhout. Lion Cachet schakelde ook collega-sierkunstenaars in. Jan Eisenlöffel ontwierp de lampen en Lambertus van Zijl de koperen deurknoppen in deze kamer.
In 1959 is het huis afgebroken en zijn de onderdelen van het interieur bij verscheidene musea ondergebracht.
Toon alles +
Toon minder -
Dit object is nu niet in het museum te zien
hoogte 291 cm (schuifdeuren)
breedte 486.5 cm (6-kantige kast, lambris, doorgang)
In mei 2001 werd een serie van 10 postzegels 'Nieuwe kunst 1890-1910' uitgegeven door PTT Post. Een zegel uit deze serie toont de in 1999 gerestaureerde Lion Cachetkamer.
- [archief Lion Cachet kamer]
- C.A. Lion Cachet 1864-1945 [1994], red. Mechteld de Bois (Assen, 1994), p. 103, nr. 131 met afb.
- Daubigny, Van Doesburg, Daniëls ... en 88 andere hoogtepunten uit de collectie moderne kunst van het Centraal Museum, Carel Blotkamp (Utrecht, 1987), cat. nr. 22, afb. p. 59
Toon alles +Toon minder -
- Dit is het Centraal Museum!, teksten Ninke Bloemberg, Marja Bosma, Renger de Bruin ... [et al.] ; eindred. Liesbeth M. Helmus, Hans Schopping (Utrecht, 2012), nr. 28, met afb. in kleur
- Hans van der Horst en Theo Laurentius : twee Midwinterlezingen, een verslag door Hans Frieling, (Vouwbeen : tijdschrift voor de Nederlandse Handboekbindersliga, 12, 1, 2001), pp. 11-15, over installatie kamer in Maliebaan
- Keuze uit tien jaar aanwinsten 1951-1961, [inleid. Maria Elisabeth Houtzager] (Utrecht, 1961), cat. nr. 307
- Lambertus Zijl 1866-1947, Madelon Broekhuis ... [et al.]. red. Jan Jaap Heij (Assen, 1990), p. 84, nr. 113, en p. 85, nr. 114-118
- Leven met antiek, Noortje de Roy van Zuydewijn (Haarlem, 1977), p. 40, deurknop
- Museumboek voor Utrecht, Annelies Jordens (Baarn, 1980), afb. 72 (Lion Cachetkamer)
- Het Nederlandse sieraad in de 20ste eeuw, Marjan Unger (Bussum, 2004), p. 107, afb. nr. 64 in kleur, op p. 105
