Al sinds de oprichting van het museum in 1838 bevindt zich in de collectie een tafeltje dat volgens de allereerste catalogus gebruikt zou zijn bij de vredesonderhandelingen die in de jaren 1712-1713 in het Utrechtse stadhuis plaatsvonden. Die onderhandelingen leidden op 11 april 1713 tot het ondertekenen van de Vrede van Utrecht, een gebeurtenis die de stad internationale bekendheid verschafte. Deze vrede maakte een einde aan de Spaanse Successieoorlog. Omdat hierdoor ook een einde kwam aan de langdurige periode van de godsdienstoorlogen in Europa en er grote gevolgen waren voor de overzeese gebieden (Canada, Zuid-Amerika) is deze vrede van wereldhistorische betekenis.
Volgens de catalogus uit 1838 zou het tafeltje gebruikt zijn om de geloofsbrieven van de onderhandelaars uit de verschillende Europese landen die naar Utrecht kwamen in ontvangst te nemen. Zeker is dat niet. We weten wel dat stadssecretaris Everard Harskamp, die het vredescongres organiseerde, stad en land afzocht naar ronde tafels om bij de besprekingen te gebruiken. Een ronde tafel bevorderde de gelijkwaardigheid en het respect tussen de gesprekspartners. Vanwege het merk ‘SE’ (Stads Eigendom) en het stadswapen weten we ook dat het tafeltje in de achttiende eeuw in het stadhuis aanwezig was. Het meubelstuk is bij de oprichting van het museum in de collectie gekomen als onderdeel van de stadhuisboedel.
Wat de datering betreft kan het tafeltje inderdaad gebruikt zijn bij de vredesonderhandelingen van 1712-1713. Het notenhouten meubel wordt gedateerd op 1670-1680. Het is een zogeheten gueridon met een ovaalvormig blad op een rijk versierde voet. De maker was vermoedelijk van Utrechtse origine.