EVENEMENT IS AFGELOPEN

Centraal Laat ‣ Le Mini Who? x Dromen in Beton

Deze editie van Centraal Laat is Le Mini Who? te gast.

Centraal Laat is hét nieuwe avondconcept van het Centraal Museum. Elke eerste donderdag van de maand kun je jezelf tot in de late uren verliezen in performances, muziek, lezingen en andere culturele happenings in en rond het gebouw. Verwacht samenwerkingen met zowel Utrechts lokale vaandeldragers als haar meest verfrissende culturele nieuwkomers.

Deze editie is Le Mini Who? te gast. Zie onderstaand het programma-overzicht.

Eva Spierenburg
Eva Spierenburg, winnaar van het K.F. Hein Kunststipendium 2018, toont in Expo 10 de presentatie Dissapearance in slow motion. Het werk voor deze zaal met glazen wanden kun je zien als een installatie, maar ook als een verzameling losse kunstwerken; eigenlijk net als een lichaam bestaande uit ledematen. De kunstenares verkent het lichaam in relatie tot zijn omgeving. Ze toont hoe we het inzetten om contact te maken: met andere mensen, met objecten en met de ruimte waarin het zich bevindt. Te zien t/m 12 januari 2020.

Kees Wennekendonk
De Utrechtse kunstenaar Kees Wennekendonk tekende op verzoek van Bart Rutten en Marja Bosma van het Centraal Museum vijf grote Utrechtse kunstenaars van de vorige eeuw. Pyke Koch, Gerrit Rietveld, Dick Bruna, Peter Vos en Joop Moesman. Hij ging op bezoek bij hun kinderen, kleinkinderen en stiefkinderen. Uit hun verhalen en in het geval van Dick Bruna zijn eigen ervaringen, ging hij aan de slag. Leuk extra voor de bezoekers is om in Wennekendonks portret van Bruna een verstopte Nijntje te zoeken en in dat van Rietveld een stoel. Te zien in Expo 6 t/m juni 2020.

Jefta Varwijk
Toen filmmaker Jefta Varwijk 5 jaar geleden in Kanaleneiland kwam wonen, voelde hij zich direct thuis. Thuis in een omgeving die hij omschrijft als ‘een keiharde mix van lelijke, onverzorgde gebouwen in de wacht voor de sloop die maar nooit leek te komen, met spectaculaire zonsondergangen die het hele huis oranje oplichtte’. Een thuis, waarvan hij dacht dat het tijdelijk zou zijn, maar waar hij uiteindelijk veel langer bleef. Hij maakte de film Ik zie, ik zie (2015) die hij zelf typeert als imperfect, onlogisch, maar wel persoonlijk. De film is één van zijn eerste filmwerken waar hij de teugels als maker volledig liet vieren: een pittige montage en bijzondere samenwerkingen met wijkgenoten. De film wordt omlijst met een gedicht van Coen Cornelis, muziek van Pry en The Strangest Freaks en het sounddesign komt van Mark IJzerman. Te zien in het auditorium vanaf 15.00 uur, zaterdag en zondag van 11.00-17.00 uur (5 min loop) t/m 19 jan 2020.

Ruud Kuijer
Beeldhouwer Ruud Kuijer benadert in zijn boek Ruud Kuijer over sculptuur zijn vak met steeds een ander perspectief, maar altijd met hetzelfde doel: om te komen tot de kern van wat sculptuur is. Kuijer is geïnteresseerd in de tradities van de beeldhouwkunst, maar heeft vooral het voortdurende verlangen de grenzen ervan te overschrijden en nieuwe combinaties te maken. Hij werd bekend met zijn abstracte sculpturen, waarin hij vaak herkenbare vormen verwerkt.
De stukken gaan over lichamelijkheid en abstractie, massa en volume, zwaartekracht en de relatie tot de vloer. Ze zijn zonder omhaal van woorden geschreven en daardoor zeer leesbaar en toegankelijk, terwijl ze tegelijkertijd een blik bieden op de fundamenten van het vak. Kuijer schreef deze teksten om inzicht te krijgen, ‘om te begrijpen en te duiden wat zich onder mijn handen voltrok.’

Centraal Laat wordt mede mogelijk gemaakt door: