Hendrick Bloemaert (ca 1601-1672) was de oudste van de vier schilderende zoons van de bekende Utrechtse schilder Abraham Bloemaert. Na een studiereis van enkele jaren naar Italië bekleedde hij maar liefst negen maal een functie in het jaarlijks wisselende bestuurscollege van het Utrechtse schildersgilde. Ondertussen schilderde hij portretten, bijbelse en mythologische voorstellingen en taferelen uit het dagelijks leven. Hij vertaalde ook dichtwerken uit het Italiaans, zoals in 1650 Guarini's herderspel Il pastor fido. De uitgave kreeg een voorwoord mee, dat bestond uit een lofdicht op Hendrick door niemand minder dan Joost van den Vondel, en werd door Bloemaert opgedragen aan de Utrechtse mecenas en verzamelaar Willem Vincent baron van Wyttenhorst (Wittenhorst). In de periode 1651-1659 kocht Van Wyttenhorst 195 schilderijen. Nu is bekend dat daar ook een "Marienbeelt" van Hendrik Bloemaert tussen zat. Aangenomen mag worden dat het een dergelijk werk betrof als wat het Centraal Museum heeft verworven. Of is het misschien hetzelfde schilderij? Hoe dan ook, het betreffende doek was in 1651 voor 15 gulden gekocht, wat in 1931 door C.M. de Jonghe omschreven werd als een bedrag waaruit blijkt "dat Bloemaert in dien tijd, of althans in den kring van Willem Vincent niet zeer in tel was". Blijkbaar vond Bloemaert de prijs geen probleem, en vond het vermoedelijk al heel wat dat twee van zijn schilderijen waren opgenomen in "een lofwaardigh cabinet", zoals hij de collectie van Van Wyttenhorst omschreef.

Het Centraal Museum kon het schilderij in 1962 aankopen met medewerking van de Vereniging Rembrandt. Het laat een moeder zien, die haar kind de borst geeft. Ze kijkt even op van haar bezigheid. Geen portretfiguur, maar een geïdealiseerde verschijning die aan Vlaamse of Italiaanse voorbeelden doet denken. In het stuk treft vooral de lieflijke gezichtsuitdrukking van de vrouw. Het type van de halffiguur, licht afstekend tegen een donkere achtergrond, was algemeen in gebruik bij veel Utrechtse meesters in de 17e eeuw. Ze werkten voort op de effecten die door Caravaggio in de schilderkunst waren ingebracht.

In 1963, toen het schilderij voor het eerst werd tentoongesteld, heette de afbeelding nog Moeder en kind. Wel werd het aannemelijk geacht dat Maria en Jezus waren afgebeeld. Nu staat het doek bekend als Maria en kind.

Van augustus 1963 tot en met december 1972 werd elke maand speciale aandacht geschonken aan een of meerdere objecten uit de collectie van het Centraal Museum.