Hoewel Oswald Wenckebach (1895-1962) zijn kunstenaarsloopbaan begon als schilder en graficus, is hij hoofdzakelijk bekend als beeldhouwer. De Spoetnikkijker uit 1957 is een typisch werk uit zijn latere periode. Met de voeten stevig op de grond geplant staart het kaalhoofdige burgermannetje in de lucht, op zoek naar het technisch wonder van het ogenblik, de eerste aardsatelliet. Hij verwacht wellicht dat de Spoetnik, net zoals een vliegtuig, elk ogenblik boven z'n hoofd kan voorbijvliegen, maar hij zal, hoe hij ook tuurt, niets bijzonders zien verschijnen in het heelal.

Hij heeft een behoorlijke afstand gelopen, tot aan het eind van het voetstuk, om het fenomeen te kunnen zien. Kou en regen zal hij trotseren: de kraag van zijn jas staat rechtop en zijn handen steken diep in zijn zakken. Zijn statige en statische houding wordt doorbroken - maar niet verstoord - door zijn omhooggerichte blik en door de diagonale lijn van de wandelstok. Zijn kleding ontbeert elk detail en is wellicht even eentonig als het leven van de Spoetnikkijker zelf.

Zijn hondje is hem gevolgd in een soort burgerlijke trouw. Maar echt nieuwsgierig is hij niet: hij kijkt naar de grond, en toont geen interesse voor wat zijn baasje in de lucht niet eens te zien zal krijgen.

Het beeld is in dezelfde periode gemaakt als bijvoorbeeld Monsieur Jacques, het beeld dat aan de Rotterdamse Coolsingel staat.

De Spoetnikkijker werd in 1964 door de Dienst Openbare Werken van de gemeente Utrecht aangekocht en in langdurige bruikleen gegeven aan het Centraal Museum. Daar kreeg het een plaats in de tuin van de toenmalige dependance van het museum aan de Maliesingel. Het beeld bleef daar staan toen de dependance werd opgeheven en plaats maakte voor de kunstuitleen. Pas in 2007 werd besloten om de bruikleenovereenkomst te beëindigen en het beeld neer te zetten in het Zocherpark, bij sterrenwacht de Sonnenborgh.

Van augustus 1963 tot en met december 1972 werd elke maand speciale aandacht geschonken aan een object uit de collectie van het Centraal Museum.