Het Centraal Museum heeft ten behoeve van haar archief een serie interviews gehouden met kunstenaars die in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw op hun hoogtepunt waren. Ellen Weijers (regie en camera) en Ingmar Heytze verzorgden de interviews. MEERtv bewerkte dit materiaal tot portretten van ongeveer een half uur.

Koos van der Sluys (Utrecht, 1920) kwam met de grafische technieken in aanraking op de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, waar hij samen met Karel Appel, Ger Lataster en Kurt Löb les kreeg van Kuno Brinks. "We vonden alles wat hij deed niks en hij vond alles wat wij deden niks en toen ik daar afstudeerde was ik dus geen steek verder."
Het werkelijke etsen, met alle snufjes van het vak, kwam later. In 1962 leerde hij tijdens een verblijf in het atelier "Larourière et Frèlaut" in Parijs met kleur en aquatinten drukken. Daarmee maakte hij structuren die herinnerden aan details uit mooie oude muren, boomschors en stenen. Erop voortbordurend werkte hij drie jaar lang aan zijn bekende Livre de Jade, prenten in oplage bij Chinese gedichten, in het Frans vertaald.
Een beetje provoceren was Van der Sluys niet vreemd, ook niet in het eigen grafisch oeuvre, dat voortdurend veranderde, onverwachte wendingen nam en daarmee bleef verrassen. De vele tentoonstellingen die deze graficus in Utrecht en omgeving kreeg, waren nooit hetzelfde.
Van der Sluys overleed in 2005.

Naar aanleiding van het gefilmd portret waren in het Centraal Museum werken van Van der Sluys te zien.