In 1947 werd in het Centraal Museum een tentoonstelling met werk van Hendrik Chabot (1894-1949) gehouden. Omdat tijdens het bombardement van Rotterdam (1940) veel van zijn oude werk vernietigd was, omvatte de expositie voornamelijk het werk dat hij na die ingrijpende gebeurtenis had gemaakt.

"We mogen Chabot zeker tot een van onze grote schilders rekenen: een schilder, die zijn plaats in de kunstgeschiedenis van Nederland zal innemen." (Trouw, 14 mei 1947) "Ik geloof dat men zeggen kan: Chabot is door zijn laatste werk tot onze eerste Nederlandse schilders gaan behoren." (Cees Schilp in Nieuw Utrechts Dagblad van 24 mei 1947) "Zijn zeegezichten betoveren niet door lieflijke visioenen van badende nimfen in blauwe golfjes, het zijn beangstigende verklaringen van een element, dat hier opnieuw geschapen werd uit de duisternis van de oertijd." (J.J.J. in Het Centrum, Utrechts Katholiek Dagblad van 24 mei 1947) Ondanks deze lovende kritieken trok de tentoonstelling nog geen 800 bezoekers.

Het schilderij Zweedse broden (1945) werd naar aanleiding van deze tentoonstelling langdurig in bruikleen gegeven aan het Centraal Museum.