Twee projectruimtes op de eerste verdieping van het museum (Expo 4) zijn bestemd voor tentoonstellingen van Utrechtse kunstenaars, vormgevers en ontwerpers: de Nieuw Utrecht Kamers. Na onder anderen Winde Rienstra en Hans Laban presenteert Maarten Baas er nieuw werk.
Maarten Baas (1978) is opgeleid aan de Design Academy in Eindhoven (1996-2002) en verwierf grote bekendheid met zijn verbrande meubelreeks Smoke 2004 (het Centraal Museum bezit een verbrande Rood-blauwe stoel van Gerrit Rietveld) en zijn gekleide stoelen en krukken Clay 2006. Hij werd in 2009 in Miami tot Designer of the Year gekozen. Baas woont en werkt in Utrecht.

Fascinatie voor tijd
Vanwege Baas’ fascinatie voor tijd vroeg Matzer Theaterproducties hem een decor te ontwerpen voor hun toneelstuk Alsof het voorbij is (The Sense of an Ending, 2011). In hun bewerking van deze roman van Julian Barnes kijkt de gepensioneerde hoofdpersoon terug op zijn leven. Daarin deden zich merkwaardige zaken voor die allerlei vragen oproepen. Het is uiteindelijk echter vooral de manier waarop met herinneringen wordt omgegaan die aan het denken zet. Het geheugen blijkt allesbehalve samen te vallen met de feitelijke gebeurtenissen. Baas’ decor van in textiel verpakte meubels tegen een achterdoek met beeldprojecties geeft de essentie van dit vraagstuk aan: waar eindigt het verstrijken van de tijd en waar begint het toedekken van pijnlijke herinneringen?

De tweede kamer toont nog een aantal recente stukken die op het thema tijd zijn gebaseerd. Geïnspireerd door het concept van zijn eerdere werk Real Time, waarbij straatvegers het straatvuil voort vegen als wijzers van de klok, ontstaat in 2009 het werk Grandfather Clock. Dit jaar maakte hij een tweede versie, Grandmother Clock. De geestverschijning achter de wijzerplaat tekent op het glas voortdurend de exacte tijd op het glas en vervolgens wist zij deze weer uit.