De Zwitserse kunstenaar Jean-Étienne Liotard (1702-1789) was een veelbereisd man. Tientallen jaren van zijn leven bracht hij door buiten zijn geboorteland. Twee keer bezocht hij Nederland: in de periode 1755-1757 en in 1771-1773. Daar vervaardigde hij een veertigtal portretten. Vooral over die portretten ging de tentoonstelling die van 24 augustus tot en met 13 oktober 1985 in het Centraal Museum werd gehouden.

Liotards portretstijl week nogal af van die van zijn tijdgenoten. Zijn portretten waren zeer realistisch en vielen op door hun heldere kleuren. Critici vonden zijn portretten vaak te koud, te hard of te vlaka. Zijn realismegetuigde in hun ogen ook nauwelijks van fantasie of groot kunstvermogen: Liotard zou in zijn portretten te weinig toekomen aan de uitbeelding van het karakter of het ideale uiterlijk van zijn model. In Nederland had Liotard weinig concurrentie te vrezen van de plaatselijke portretschilders. Tegenover de degelijke, traditioneel geschilderde portretten van Amsterdamse, Haagse en Utrechtse schilders plaatste Liotard zijn overrompelde realisme en het nieuwe snufje van de pasteltechniek

In de periode 1755-1757 werkte Liotard onder meer in Den Haag en Amsterdam. In Den Haag vond Liotard vooral opdrachtgevers in de kringen van het stadhouderlijk hof. Hij portretteerde er onder anderen de jonge prins Willem V en dienst zusje Carolina, en leden van oude adellijke geslachten uit de provincie Utrecht, zoals de familie Van Tuyll van Serooskerken en Van Reede. In Amsterdam waren het leden van de smalle bovenlaag van de patriciërs die deel uitmaakten van het regentendom, zoals die van de families Deutz en Rendorp.

Bij zijn tweede bezoek aan Nederland had hij minder succes. Uit die periode zijn slechts enkele portretten bekend. Liotards afgewerkte, gladde stijl was uit de mode geraakt, en ander, vooral Franse kunstenaars boekten in deze jaren meer succes dankzij hun losse schildertoets.

Het idee voor een onderzoek naar en tentoonstelling over Liotards betrekkingen met Nederland was afkomstig van Derk Snoep (1935-2005), die - voordat hij in 1983 directeur van het Frans Hals Museum in Haarlem werd - conservator was bij het Centraal Museum.