Van de vier evangelisten vertelt alleen Matteüs ons iets over de magiërs of wijzen uit het Oosten. Ze volgden een ster, vroegen aan Herodes waar de pasgeboren Koning van de Joden te vinden was, werden van hem niet veel wijzer, maar arriveerden toch ter plekke, waarna ze het kindje goud, wierook en mirre gaven. Ze reisden langs een andere weg terug naar hun land, dus niet langs Herodes.
Pas in de middeleeuwen werd het verhaal van Matteüs aangevuld door schrijvers en beeldend kunstenaars met details over naam, huidskleur en leeftijd. Ook het idee dat het ging om drie koningen werd toen geïntroduceerd.

Het gebeurde in de bergen bij Golgotha, aldus het rond 1370 ontstane verhaal, dat de drie mannen, elk met zijn eigen gevolg uit een andere richting komend, elkaar plotseling ontmoetten. Ze vertelden elkaar, na een hoofse begroeting, over hun reisplannen en besloten gezamenlijk verder te reizen naar hun doel.

De ontmoeting en de begroeting worden voorgesteld op het retabelfragment uit circa 1500, dat in december 1964 Kunstwerk van de maand was. Uit de diepe kloven tussen de schaars begroeide rotsen komen de ruiterstoeten aangereden. Twee koningen nemen hun hoed af. Achter elke hoofdfiguur volgen twee bereden dienaars of soldaten. Waar de paarden vrij houterig en de rotsen erg schematisch gesneden zijn, valt het op dat de plooien van de kleren, maar vooral de gezichten door een vaardige hand van een onbekende Noord-Nederlandse meester zijn gemaakt.

Het fragment heeft oorspronkelijk deel uitgemaakt van een gebeeldhouwd altaarstuk of retabel. In de late middeleeuwen werden veel altaren in kerken en kapellen er mee gesierd. Het stuk wordt al genoemd in de Catalogus van het Museum van Oudheden (de oude naam van het Centraal Museum) uit 1878. Over de herkomst is niets bekend.

Van augustus 1963 tot en met december 1972 werd elke maand speciale aandacht geschonken aan een of meerdere objecten uit de collectie van het Centraal Museum.