Een houten beeld van Christus op een steen op de Calvarieberg. Op het hoofd de doornenkroon; de armen zijn met een touw samengebonden, de mantel is op de grond gegleden. Aan zijn voeten een doodshoofd. Deze voorstellingwijze van Christus die zijn kruisiging zit af te wachten, is bekend vanaf het einde van de 14e eeuw, en vond haar verspreiding vooral in de Franse, de Nederlandse en de Duitse middeleeuwse kunst. De gebeeldhouwde of geschilderde voorstellingen werden niet alleen in kerken aangebracht, maar kwamen ook vrij vaak voor in ziekenhuizen ter stichting en morele opwekking van de zieken. De geestelijken, belast met de didactische interpretatie van alle afbeeldingen en beelden, konden aan de gelovigen het voorbeeld van Christur voorhouden, die in zijn eenzaamheid slechts een stuk harde en koude rots vond om op te rusten in afwachting van zijn dood én glorieuze verrijzenis.

Het Centraal Museum bezit een mooi lindehouten beeld van rond 1500 uit de Zuid-Nederlandse school, dat in de catalogus opgenomen is als "Christus op de koude steen". Het was het kunstwerk van de maand april 1969. Van augustus 1963 tot en met december 1972 werd elke maand speciale aandacht geschonken aan een object uit de collectie van het Centraal Museum.