Met de tentoonstelling 'Genste konstruktieve kunst' sloot het Centraal Museum in 1972 talrijke manifestaties af, die in België en Nederland waren georganiseerd in het kader van de viering "25 jaar Belgisch-Nederlands Cultureel Verdrag". Het was voor het eerst dat het Centraal Museum aandacht besteedde aan geometrisch abstracte kunst. "Zou het een toeval zijn dat precies te Gent, waar lange tijd onder invloed van het nabije St. Martens-Latem het hooglied van het Vlaamse Expressionisme alléén weerklonk, die nuchtere, emotieloze, koele reaktie van het konstructivisme een jonge avantgarde overmeesterde?" zo vroeg dr. W. Debrock, Administrateur-Generaal van de Diensten voor Nederlandse Kultuur van België, zich af.

In zijn voorwoord legde hij uit dat de constructivist uitgaat van een idee "(...) die hij met vormen en kleuren in optische feiten omzet. Vormen en kleuren worden zó aangewend dat ze suggesties oproepen, bewegingen van allerlei aard doen ontstaan. (...) Het is een visie die ook streeft naar de integratie van kunst en leven, met nieuwe materialen, met participatie van de toeschouwer. Het is dan ook niet te verwonderen dat deze kunst streeft naar socialisatie door integratie van kunst en architektuur, door industriële vormgeving, door samenwerking met de industrie om projekten uit te werken ter versiering van gebouwen en ter stoffering van de woonkultuur, waarbij ook de homo ludens desgewenst aan zijn trekken kan komen."

Te zien waren werken van Amedée Cortier (1921-1976), Hugo de Clercq (1930-1996), Piet Bekaert (1939-2000), Willy Plompen (1942) , Jan van den Abbeel (1943) en Yves de Smet (1946-2004). Overigens is van Cortier de uitspraak: "Ik geloof niet meer aan het ingelijste schilderij aan de wand: de wanden zelf moeten schilderijen worden."