In de Annex van De Bentvueghels wordt de film Brussels, 2016 (2017) van Sara Sejin Chang (Sara van der Heide) (1977, Busan) getoond. De Bentvueghels reisden in de zeventiende eeuw naar het buitenland om er een werkperiode door te brengen. Ook hedendaagse kunstenaars zoeken een tijdelijke werkplek in het buitenland om zich te richten op hun werk en om inspiratie op te doen. In de film Brussels, 2016 treedt de geopolitieke werkelijkheid de studio van Chang binnen.

In 2016 bracht kunstenaar Sara Sejin Chang (Sara van der Heide) een residency periode door in WIELS, de hoofdstad van Europa: Brussel. Ze maakte daar deze film, die de stad Brussel toont vanuit het perspectief van een imaginair gesprek met haar onbekende moeder. Chang legt de stad vast op een politiek historisch moment: direct na de bomaanslagen, waarbij 32 doden vielen, en vlak voor het Brexit-referendum. Brussels, 2016 is een intiem en een poëtisch portret van de stad, waarin verschillende realiteiten en Europese (koloniale) geschiedenissen parallel naast elkaar lijken te bestaan. Chang filmt vanuit een queer, feministisch en dekoloniaal perspectief. Ze legt de ‘fictieve fundamenten’ bloot, die ten grondslag liggen aan de stad Brussel en het Europa waar deze voor staat, juist door te spreken vanuit de alledaagse ontmoetingen met collega-kunstenaars, haar queer groep van vrienden, haar Roma en Syrische vluchtelingenburen en haar voorouders.

Beeld: Sara Sejin Chang (Sara van der Heide), Brussels, 2016 (2017), filmstill

In de Annex van De Bentvueghels wordt de film Brussels, 2016 (2017) van Sara Sejin Chang (Sara van der Heide) (1977, Busan) getoond. De Bentvueghels reisden in de zeventiende eeuw naar het buitenland om er een werkperiode door te brengen. Ook hedendaagse kunstenaars zoeken een tijdelijke werkplek in het buitenland om zich te richten op hun werk en om inspiratie op te doen. In de film Brussels, 2016 treedt de geopolitieke werkelijkheid de studio van Chang binnen.

In 2016 bracht kunstenaar Sara Sejin Chang (Sara van der Heide) een residency periode door in WIELS, de hoofdstad van Europa: Brussel. Ze maakte daar deze film, die de stad Brussel toont vanuit het perspectief van een imaginair gesprek met haar onbekende moeder. Chang legt de stad vast op een politiek historisch moment: direct na de bomaanslagen, waarbij 32 doden vielen, en vlak voor het Brexit-referendum. Brussels, 2016 is een intiem en een poëtisch portret van de stad, waarin verschillende realiteiten en Europese (koloniale) geschiedenissen parallel naast elkaar lijken te bestaan. Chang filmt vanuit een queer, feministisch en dekoloniaal perspectief. Ze legt de ‘fictieve fundamenten’ bloot, die ten grondslag liggen aan de stad Brussel en het Europa waar deze voor staat, juist door te spreken vanuit de alledaagse ontmoetingen met collega-kunstenaars, haar queer groep van vrienden, haar Roma en Syrische vluchtelingenburen en haar voorouders.