Portret van Anna Ram-Strick (1591-1637)
<span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">Paulus Moreelse wordt beschouwd als een van de belangrijkste portretschilders van zijn generatie. Er zijn meer dan honderd portretten van zijn hand bewaard gebleven, waarvan de mooiste dateren van na 1615. De portretten van Philips Ram en Anna Strick zijn geschilderd volgens een basisconcept, dat hij in zijn bloeiperiode ontwikkelde. Het grootste deel bestaat uit individuele portretten met een bijbehorende tegenhanger, zoals hier. De houding van de figuren komt steeds overeen. De variatie brengt Moreelse aan in de details. De kwaliteit van de stofuitdrukking is hoog en de plasticiteit van de figuren neemt in de loop der jaren toe. Dit wordt mede bereikt door een toenemend contrast tussen licht en schaduw.</span><br><br><span style="font-size:12px;font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">Het grootste deel van zijn opdrachtgevers bestond uit de bovenlaag van de bevolking. Moreelse zelf maakte daar ook deel van uit. Niet dat hij van adel was maar hij hoorde wel tot de meest welvarende en invloedrijke burgers van de stad, net als Philips Ram (1585-1632) Moreelse kende Ram uit het stadsbestuur. Hijzelf was raad van de Vroedschap in 1618, schepen van 1627 tot 1629 en in 1637 eerste kameraar, terwijl Ram van 1618 tot 1632 raad en van 1621 tot 1626 schepen was. Ram trouwde in 1605 met Anneken Vossen. Na haar overlijden trad hij op 23 mei 1619 opnieuw in het huwelijk. Ram en zijn tweede echtgenote Anna Strick (1591-1637) lieten zich portretteren in 1625, toen Moreelse zijn mooiste schilderijen maakte.(zie ook inv.nr. 30549) De kwaliteit van de portretten is dan ook zeer hoog.</span><span style="font-size:12px;"><br></span><br><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">Het zijn twee kniestukken. Volgens de heraldische traditie staat de vrouw links van de man. Hun beider houding is elegant, hun kleding voornaam. Ze zijn in het zwart. De wit linnen kragen en de wit batisten manchetten steken tegen de donkere kleding af. ‘Sober’ zwart lijkt typisch voor 17de-eeuwse protestanten om hun welvaart te verhullen. Maar dat ligt anders: het Spaanse hof bepaalde de zwarte mode van Europese rijkelui. Zwarte stoffen waren duurder vanwege het dubbele verfbad: eerst rood, dan blauw. De witte ‘molensteenkraag’ geeft optimaal contrast. Hij draagt een zijden wambuis met splitversiering, een pofbroek en een mantel die om zijn schouders is geslagen. Zij heeft een zijden gewaad aan met een zwart met goud brokaten keurs. De achtergrond is neutraal grijsgroen gekleurd. [tekst 2023]</span>
