Damesgilet 'Stockman'
<SPAN lang=N>De Vlaamse ontwerper Martin Margiela studeerde mode aan de Antwerpse Royal Academy </SPAN><SPAN lang=EN>of Fine Arts. In</SPAN><SPAN lang=N> 1988 richtte hij <I>Maison Martin Margiela</I> op. Ondanks het feit dat Margiela inmiddels al bijna 25 jaar in het vak zit, is zijn gezicht bij weinig mensen bekend. De ontwerper kiest er sinds 1994 bewust voor om anoniem te blijven. Zo laat hij zich niet fotograferen en geeft hij geen interviews. Bovendien communiceert </SPAN><SPAN lang=EN>h</SPAN><SPAN lang=N>et <I>Maison</I> altijd in de eerste persoon meervoud, waardoor de nadruk op het team en de creaties ligt, in plaats van op de ontwerper zelf. Illustratief voor het doorvoeren van deze denkwijze zijn bijvoorbeeld de zwarte balkjes voor de ogen van de modellen die modeshows lopen of de uniforme witte jassen die de medewerkers in de winkels dragen. Een kenner herkent de ontwerpen van <I>Maison Martin Margiela</I> aan de vier witte steken aan de buitenkant van een kledingstuk, waarmee het label aan de binnenkant is vastgezet. Dit geldt ook voor het 'Stockman' gilet uit de zomer 1997 collectie. Met dit ontwerp speelt Margiela met de iconografie van het kleermakersatelier, waar een torso een onmisbaar onderdeel van uitmaakt. Het gilet lijkt op een jute-achtig linnen torso zoals dat door een kleermaker wordt gebruikt De hoge hals is voorzien van de maataanduiding 42, de mouwen ontbreken. Onderaan het lijfje staat ‘SEMI COUTURE’, ‘PARIS’ gestempeld. Middenvoor bevindt zich een verticale blinde sluiting. Met het ontwerp wordt middels les icones (de noodzakelijke gereedschappen die een kleermaker nodig heeft) gerefereerd aan de haute couture en de kunst van het ambacht. <BR> <P dir=ltr align=left></P> <P dir=ltr align=left>Dat Margiela een conceptueel denker is die de creativiteit tot het uiterste brengt, tonen ook zijn andere ontwerpen. Vaak zoekt hij hiermee de grenzen van de mode op, bijvoorbeeld door hergebruik van materiaal, als symbool voor het verouderingsproces van een kledingstuk. De dekbedjas (najaar/winter 1999-2000, </SPAN><SPAN lang=EN>ook in de collectie van het Centraal Museum</SPAN><SPAN lang=N>) is daar een sprekend voorbeeld van. De jas is vervaardigd uit een echt dekbed, waaraan twee mouwen zijn bevestigd. Bij het kledingstuk horen een overtrek van een tweedehands laken en een plastic hoes die er als een regenjas overheen geschoven kan worden. </P> <P dir=ltr align=left>De stijl van Margiela wordt vaak destructief genoemd. Hiermee wordt niet zozeer het (ver)maakproces van een kledingstuk bedoeld. Het heeft eerder een filosofische betekenis. Het verwijst naar de ‘geconstrueerdheid’ van een ontwerp, dat bijvoorbeeld tot uiting komt door het bewust onafgewerkt te laten. Margiela heeft met zijn visie en collecties onze kijk op mode voorgoed veranderd.</P></SPAN>
