Juist na erkenning van wat ooit fout is gegaan, kan een samenleving hoopvol verder bouwen aan de toekomst.
In 2024-2026 realiseert Stichting Villa Maecenatis in iedere Nederlandse provincie een monumentaal wandkleed, dat verhaalt over provinciale geschiedenis in relatie tot het slavernijverleden. Op basis van het wandkleedontwerp gaan inwoners aan de slag met diverse handwerktechnieken. Zo brengt het project mensen samen en stimuleert het ons bewustzijn van een gedeelde koloniale historie. In Utrecht is het ontwerp gemaakt door beeldend kunstenaar Munir de Vries.
EEN WANDKLEED VAN 35 METER IN HET GRIFTPARK
Afgelopen jaar is er op verschillende plekken door bewoners van Utrecht aan dit kleed gewerkt. Het maakproces van het wandkleed is minstens zo belangrijk als het eindresultaat. Gezamenlijk zo’n beladen voorstelling vervaardigen en ermee naar buiten treden, bevordert zowel reflectie als dialoog. Verleden, heden en toekomst raken verbonden in een nieuw, collectief cultureel erfgoed, met plaats voor ieders herinneringen. Het eindresultaat een wandkleed van 35 meter lang is op 1 juli te zien tijdens Keti Koti in het Griftpark in Utrecht. Het wandkleed wordt ook opgenomen in de collectie van het Centraal Museum.
WAT VIEREN WE TIJDENS KETI KOTI?
Keti Koti Utrecht is geen festival. We vieren de afschaffing van de trans-Atlantische slavernij. De viering is een ode aan de nazaten van tot slaaf gemaakten, een moment van herkenning voor zwarte Utrechters voor wie deze geschiedenis leeft in het alledaagse, en een uitnodiging tot verbondenheid voor álle Utrechters die willen meebewegen vanuit respect, bewustzijn en gezamenlijke kracht.
UTRECHT EN SLAVERNIJ
Rijke Utrechters verdienden veel geld aan slavenarbeid. Ze zaten in het bestuur van de West-Indische Compagnie (WIC). De WIC vervoerde slaven naar het Caribisch gebied en bracht kostbare producten terug naar Nederland. Het Utrechtse provinciebestuur had ook een eigen Compagnie met een koffieplantage in Suriname. Veel Utrechters hadden plantages of aandelen in plantages. Met geld verdiend aan slavenarbeid werden grote, luxe woningen in Utrecht gebouwd en plantage-eigenaren hadden ook landgoederen op de Utrechtse Heuvelrug en De Bilt.
Het Utrecht-wandkleed is ontstaat door een samenwerking van Stichting Villa Maecenatis, Catharijne Convent, Centraal Museum Utrecht, kunstenaar Munir de Vries en met behulp van de vrijwilligers die hebben meegewerkt aan het kleed.