Werken uit het bezit van de Guilde Internationale de la Gravure werden van 9 december 1955 tot en met 12 februari 1956 tentoongesteld in het Centraal Museum. In het Ten geleide op de catalogus werden we gewaarschuwd om het adjectief "Frans" niet te letterlijk op te vatten. Het ging om werk van de "École de Paris", verzamelnaam voor een groep van beeldende kunstenaar uit Frankrijk maar ook uit andere landen, kunstenaars die "(...) zich magnetisch aangetrokken gevoelden tot het internationale kunstcentrum Parijs."

"Het tentoongestelde geeft een zeer afwisselend beeld. Zekere eigenschappen, die men met de "Ecole de Paris" pleegt te vereenzelvigen ontmoet men telkens: een afspiegeling van een eigenaardige internationale sfeer, de vlotte, onbekommerde zwier; de trefzekere raffine waarmede kleuren tegen elkander worden afgewogen en zwart-wit-verdelingen worden aangebracht; de durf zichzelf te zijn," aldus dr. M. Elisabeth Houtzager, directrice van het Centraal Museum.

De Guilde, in 1949 opgericht in Zwitserland, maar spoedig daarna verplaatst naar Parijs, bracht gesigneerde drukken van bekende kunstenaars tegen lage prijzen in de handel. Wie eenmaal een gravure of ets aankocht, was verder voor het leven lid van het gilde en ontving alle publikaties gratis. De kunstenaar kreeg een bepaald honorarium en de Guilde verwierf het recht tweehonderd drukken te vervaardigen. Daarna signeerde de kunstenaar het werk, vervolgens werd de etsplaat of steen uit de roulatie genomen. De Guilde werd in 1971 opgeheven.

Een kleine honderd stuks grafiek waren te zien en te koop voor prijzen tussen ƒ 27,50 en ƒ 120 (tussen de 90 en 400 euro in 2014). Enkele namen: Georges Adam, Jean Arp, Emile Bernard, André Bissière, Massimo Campigli, Jean Carzou, François Desnoyers, Kees van Dongen, Raoul Dufy, Max Ernst, Tsuguharu Foujita, Charles Lapique, Marie Laurencin, Fernand Leger, Jean Lurçat, Frans Masereel, Gino Severini en Ossip Zadkine.

Een "bijzonder appetijtelijke tentoonstelling", vond het Utrechts Nieuwsblad.