Een zaal in het museum is bestemd voor tentoonstellingen van Utrechtse kunstenaars, vormgevers en ontwerpers: de Nieuw Utrecht Kamers. Na onder anderen Couzijn van Leeuwen, Maarten Baas en Halina Zalewska, is het nu de beurt aan fotograaf Jan Banning.

Law & Order
Law & Order is een fotoproject waarin het strafrecht in vier verschillende landen uit vier werelddelen wordt vergeleken: Colombia (Zuid-Amerika), Frankrijk (Europa), Oeganda (Afrika) en de Verenigde Staten (Noord-Amerika). Het project verbindt een kunstzinnige optiek met een documentaire benadering en werpt een licht op de belangrijkste instituties binnen het strafrechtsysteem: de politie, rechtbanken en gevangenissen.

De Utrechtse fotograaf Jan Banning stelt hiermee vragen aan de orde als: Hoe gaan we om met misdadigers? Wat is de verhouding tussen straf en misdaad? Is opsluiting, naast een instrument om te straffen, ook een effectief middel om herhaling te voorkomen?

De vier landen zijn gekozen in overleg met het Max Planck Institute for Foreign and International Criminal Law (MPI) in Freiburg, Duitsland, een internationaal gerenommeerd wetenschappelijk instituut. De toegepaste criteria bij deze keuze – naast dat er toegang verkregen moest kunnen worden tot de verschillende strafrechtsystemen – waren een verscheidenheid aan rechtssystemen (burgerlijk recht en gewoonterecht), het percentage moorden, en een verdeling tussen onwikkelde en ontwikkelingslanden.

De politie en de rechterlijke macht zijn populaire onderwerpen in het publieke debat en ook een favoriet onderwerp voor populistische politici. Er is vaak weinig sympathie voor misdadigers, en de argumenten van politici voor een strenger strafbeleid ‘omdat het zo niet langer kan’ vinden een gewillig oor bij grote delen van de bevolking, overal ter wereld. Uit statistieken blijkt echter dat de trends op het gebied van zware misdaad niet per sé ongunstig zijn: het aantal moorden en geweldsdelicten loopt in grote delen van Europa al twee decennia gestaag terug en in de Verenigde Staten is dit zelfs al langer het geval.

Jan Banning over de tentoonstelling:
“Na het bezoeken van vele gevangenissen en na het lezen van een vuistdikke stapel criminologische literatuur, heb ik de stellige indruk dat mensen eindeloos in een cachot stoppen niet bar vruchtbaar is. Dus het is zinnig om na te denken over een andere aanpak. Ik wil met dit project dat denken stimuleren."