"De nul-beweging was, in tegenstelling tot wat de naam misschien doet vermoeden, optimistisch ingesteld en richtte zich op een nieuw begin in kunst en maatschappij. Dat nieuwe begin wilde de nul-groep zelf zijn: ‘de kunstenaar die geen kunstenaar meer is: een koel zakelijk oog’, aldus Armando. De beweging zou tot ongeveer 1965 actief blijven. Een thema dat hen bond, was de ontkenning van persoonlijke expressie en het vooropstellen van directe waarneming. Het resultaat: uniforme vormen, waarin het ordenen en herhalen terugkomt. Een ordening van luciferdoosjes, van gelijkvormige witte vlakken, herhalingen van wattenbollen, bouten of kurken. Schoonheid vonden zij in kalme, eenvormige, repeterende vormen en dagelijkse objecten."
Zie http://www.cultuurbewust.nl/kunst-32309-nulbeweging-internationaal-belicht/

Jan Schoonhoven, Armando, Jan Hendrikse, Henk Peeters en herman de vries maakten deel uit van deze beweging. Van de eerste vier was werk te zien uit de eigen collectie van het Centraal Museum tijdens de tentoonstelling "Vertrekpunt Nul", en wel van 15 december 1988 tot en met 5 februari 1989. De presentatie kreeg nauwelijks aandacht, en Peeters noemde de overwegend negatieve reacties van de pers "één brok afgrijzen".