De Belgische kunstenaar Leo Copers (1947) vertolkt sinds de jaren zestig van de vorige eeuw "fundamentele bewijstzijns- en droomaspecten van de mens doorheen alle tijden", zo schrijven Florent Bex en Sjarel Ex in hun voorwoord bij de tentoonstelling "Leo Copers: Sculpturen 1989-1968". Ook bewerkt hij de symbiose van aarde, water, lucht en vuur; hij visualiseert spanningen en energieën; verzoent tegenstelling of dwingt ze tot dialoog. Sprookjesachtige of poëtische sfeer en harde, zelfs destructieve realiteit of agressie en schoonheid zijn onafscheidelijk verbonden en brengen de kijker in verwarring. Daarom opende de catalogus met een waarschuwing: "Voor de eventuele gevolgen die voortkomen uit bezichtiging en/of interpretatie van zijn werken aanvaarden wij geen enkele aansprakelijkheid."

De tentoonstelling was tot stand gekomen door een samenwerking tussen het MUHKA (MUseum van Hedendaagse Kunst te Antwerpen) en het Centraal Museum, en was van 7 juli tot en met 9 augustus 1990 in Utrecht te zien.

De Bouwgroep Van Roey en de gemeente Utrecht droegen bij aan de productie van de tentoonstelling.