Is er sprake van een typisch 'Utrechtse sfeer' waardoor een 'Utrechts surrealisme' kon ontstaan? Feit is wel dat de Utrechter Johannes Hendrikus (Joop, Jopie) Moesman (1909-1988) rond 1930 de eerste surrealist van formaat in Nederland was. Zijn kwantitatief beperkt oeuvre staat op een zodanig niveau dat niemand minder dan André Breton, in de jaren dertig de gevierde leidende figuur van de surrealistische beweging, schreef over "(...) l'oeuvre de J.H. Moesman, que je trouve des plus fascinantes."

Zijn 'Zelfportret' uit 1935 werd in 1970 door het Centraal Museum aangekocht en was, toen het in 1971 kunstwerk van de maand werd, één van de drie schilderijen van Moesman, die in het bezit waren van het museum. Sindsdien zijn circa 50 werken aangekocht, geschonken of in bruikleen genomen.

Elk schilderij van Moesman is een stukje Moesman zelf, werd in de toelichting op het werk geschreven, en zeker dit zelfportret, of liever: dit schilderij dat hij 'Zelfportret' heeft genoemd. Op een schitterende manier heeft hij de gedachte verwezenlijkt dat niemand zichzelf kent, laat staan dat anderen ons zouden kennen. Het is een uitwerking van het Griekse aforisme "ken uzelf". De kunstenaar heeft zichzelf analytisch bekeken in de spiegel, het resultaat op doek gezet, maar toch ook zichzelf voor zijn schildersezel zittend weergegeven, in een bol weerspiegeld.

Van augustus 1963 tot en met december 1972 werd elke maand speciale aandacht geschonken aan een object uit de collectie van het Centraal Museum.