Samuel Jessurun de Mesquita (1868-1944) behoort tot de belangrijkste vooroorlogse grafische kunstenaars in Nederland. In 1944 werd hij op 76-jarige leetijd met zijn vrouw Betsy Pinedo en zoon Jaap door de bezetters weggevoerd; hij en zijn vrouw werden vermoord in Auschwitz, hun zoon in Theresienstadt. Een groot deel van zijn werk werd gestolen en vernietigd.

Het werk van Jessurun de Mesquita, dat naast etsen, houtsneden en litho's ook tekeningen en aquarellen bevat, is niet duidelijk bij een stroming onder te brengen. Zijn belangrijkste werken zijn gemaakt tussen de periode van de jugenstil en het symbolisme enerzijds en de Stijl-beweging anderzzijds.

De ets Acht menselijke figuren dateert uit 1931 en is in 1961 aangekocht door het Centraal Museum. Het is een van de 'sensitivistische' tekeningen van Jessurun de Mesquita, die door vervreemding en raadselachtigheid gekenmerkt worden. Het hoe, wat en waarom van de figuren die hij afbeeldde, is moeilijk af te leiden uit de compositie, waarbij de vijf figuren in de bovenste helft van de tekening alle in zij-aanzicht zijn afgebeeld, en de drie in de onderste helft in voor-aanzicht. De meest rechtse figuur is met een minimum aan omtreklijnen getekend, en lijkt geënt op Boticelli's Dante.

Van augustus 1963 tot en met december 1972 werd elke maand speciale aandacht geschonken aan een object uit de collectie van het Centraal Museum.