Lou Loeber (1894-1983) schilderde landschappen, stadsgezichten, fabrieken, menselijke figuren en stillevens. Volgens haar moest kunst begrijpelijk en aantrekkelijk zijn voor 'het volk'; vandaar dat ze de werkelijkheid sterk vereenvoudigd weergaf "(...) in scherp omlijnde vlakken, ingevuld met strakke, contrasterende kleuren" (Anna de Haas). In 1923 kwalificeerde een criticus haar werk als "(...) onvoldragen grepen naar wat men een “nieuwe richting” zou kunnen noemen". Na de Tweede Wereldoorlog lijkt er een soort herwaardering te komen. In 1983 schreef de kunsthistoricus Frank Gribling: "Het zijn niet zomaar mooie schilderijen, maar uitingen van een bewust levende vrouw die een ideaal trachtte te verwerkelijken."

Dat had Loeber zelf al eerder verwoord. Ter gelegenheid van de overzichtstentoonstelling die het Centraal Museum in 1980 hield, verschenen in de Mededelingen voorjaar 1980 herinneringen die Lou Loeber op schrift had gesteld. Ze eindigde met: "De 'Innere Klang' (Kandinsky) en de sociale gerichtheid zijn voorzover ik het zelf beoordelen kan, de twee belangrijkste drijfveren voor me geweest, leidende tot rust en evenwicht in mijn werk. Tenslotte was bij allen het streven naar een harmonische, evenwichtige samenleving de overheersende drang die ons deed werken en de schilderkunst stelden we in dienst daarvan."

Documentatie

  • Centraal Museum Mededelingen Utrecht nr. 28/29 = Herinneringen door Lou Loeber, red. Frans van Burkom ... [et al.] ; tekst herinneringen Lou Loeber, Centraal Museum (Utrecht, 1980), 36 p.

Collectie in deze tentoonstelling

  • In deze tentoonstelling waren geen objecten uit de collectie van het Centraal Museum te zien

Duurzame url

Als u naar dit object wilt verwijzen gebruik dan de duurzame URL: https://hdl.handle.net/21.12130/exhibit.B468CE99-750E-4126-A4E2-1FB123C81C4E

Vragen?

Ziet u een fout? Of heeft u extra informatie over deze tentoonstelling? Laat het ons weten!