Jonkvrouw Ima van Eysinga (1881-1958) genoot grote bekendheid als schilderes en om haar borduurwerken. Ze was een dochter van Tj.A.J. van Eysinga (1847-1898), burgemeester van Noordwijkerhout, en een kleindochter van F.J.J. van Eysinga (1818-1901), lid en voorzitter van de Eerste Kamer en minister van staat.

Ze was een van de 181 exposanten op de tentoonstelling "De vrouw 1813-1913"; haar dubbele kamerscherm in kunstnaaldwerk kon voor 500 gulden gekocht worden (bron: Marjan Groot, Vrouwen in de vormgeving in Nederland 1880-1940, Rotterdam 2007). Dat bedrag is qua koopkracht te vergelijken met ruim 5.200 euro in 2014.

Over de tentoonstelling in het Centraal Museum, die in 1931 werd gehouden, schrijft het Utrechtsch Nieuwsblad van 2 april: "“Dit is zeer bijzonder werk, dat de uiting van een natuurlijk schilderstalent en van een borduurkunst in zich vereenigt. Een zestiental werken geven hier den indruk van, waarbij men al spoedig ontdekt, hoe een eigen persoonlijkheid zich baan breekt, nadat de eerste werken, die omstreeks 1900 ontstonden (Vuurschermen met Japansche kers en met pioenrozen, No. 16 en 4) nog in de traditie der toenmalige borduurkunst en techniek stonden, hoewel toch al dadelijk de wijze van borduren aantoont, dat naar nieuwe mogelijkheden werd gezocht. (…) Merkwaardig is haar werkwijze. Het is een direct resultaat van een impressie. Naar den tijd, waarin de werken zijn ontstaan, zou men meenen te mogen concludeeren, dat zij zich deze techniek bij het borduren der bloemen heeft eigen gemaakt. (…) Men krijgt den indruk, dat Jonkvrouwe van Eysinga met deze zeer persoonlijke kunst nog midden in een rijke werkzaamheid staat, waarvan wij de grootste verwachtingen mogen koesteren."

In 1951 hield het Centraal Museum een eretentoonstelling ter gelegenheid van haar 70e verjaardag.
Uit de nalatenschap van Ima van Eysinga heeft het museum in 1958 een kleed en twee schilderijen gekozen.