In juni 1945, dus direct na afloop van de Tweede Wereldoorlog, namen Chr. Leeflang, Charles Nypels en G.M. van Wees het initiatief om een stichting op te richten, die "bibliophiele boeken" in beperkte oplage zou gaan uitgeven. Leeflang was de boekhandelaar van Broese, Nypels een uitgever, drukker en typograaf en Van Wees een graficus en onder meer bestuurslid van de Nederlandse Exlibris Kring.

De stichting werd in Utrecht gevestigd en kreeg de naam 'De Roos', "(...) als een openlijk eerbetoon aan de veelzijdige verdienste en de persoon van de nestor der hedendaagse, Nederlandse boekkunst, de onvolprezen kunstenaar S.H. de Roos." Besloten werd om van elke uitgave 175 exemplaren uit te brengen.

Naar aanleiding van een eerdere tentoonstelling in 1952 schreef publicist en beeldhouwer Geurt Brinkgreve in Elzevier's Weekblad: "Het zijn onwaarschijnlijk mooie boeken, gezet in fraaie letters, gedrukt op uitgezocht papier, geïllustreerd met oorspronkelijke gravures of etsen, en typografisch verzorgd door meesterdrukkers als J. van Krimpen, Charles Nypels, S.H. de Roos en anderen. (...) Wat eens de vanzelfsprekende uitkomst was van goed vakmanschap en zuiver, zorgvuldig gedaan handwerk, dat is nu [de] weloverwogen schepping van een erudiet en verfijnd artiest die voor al het uitvoerende werk vaklieden of machines ter beschikking heeft."

Omdat de eerste boeken in 1946 verschenen, werd in 1956 een jubilieumtentoonstelling in het Centraal Museum georganiseerd. Daar waren de eerste 35 uitgaven te zien met typografisch werk van onder meer Henri Friedlaender, S.H. de Roos, Charles Nypels, Suzanne Heynemann, Sem Hartz, Aldert Witte, Ben van Bercum, Dick Dooijes, Jan van Krimpen, Willem Rozendaal, Maarten Engelman, Jean-Paul Vroom en Nelly Bodenheim.