Hoos Blotcamp en Carel Blotkamp

Ieder op eigen manier zijn Hoos en Carel Blotkamp vele jaren zeer invloedrijke figuren geweest in het Nederlandse culturele landschap. Carel (1945) als kunstcriticus en kunsthistoricus die naam heeft gemaakt als autoriteit op het gebied van De Stijl; Hoos (1943-2014) onder meer als directeur van het Nederlands Filmmuseum. Beiden hebben ook zeer veel betekend voor het Centraal Museum. Hoos ontwikkelde in de jaren 1970 de educatie van het museum tot een volwassen museale discipline. Carel is jarenlang adviseur en bestuurslid van het museum geweest. Minder bekend is dat de Blotkamps al sinds eind jaren 60 ook eigen beeldend werk maken.

Hoos Blotkamp studeert in 1973 onder andere af op eigentijdse muziek aan het Instituut voor Sonologie in Utrecht, een internationaal vermaarde instelling waar gepionierd wordt met computer gegenereerde muziek en kunst. Sindsdien is computer-programmeren een passie voor haar en ontwerpt zij kleurrijke grafische patronen - stilstaand of eeuwig durend bewegend en veranderend - die ze op haar website presenteert onder de naam Decomachine. De ontwerpen zijn op van alles en nog wat toepasbaar(van borden en stoffen tot al dan niet bewegende theater-achterdoeken), maar kunnen ook als zelfstandige kunstwerken worden geproduceerd. Blotkamps ontwerpen zijn per definitie democratisch: je kunt nadat je voor een bepaald doel een keuze hebt gemaakt b.v. ook aangeven of je veranderingen in de kleur of in de combinaties van objecten wilt.

Net zo democratisch stelt Carel Blotkamp zich op, althans als we de tekst mogen geloven van Mijn werk I uit 2010: ‘Mijn werk is voor alle gezindten/ Het past boven elke bank en het kleurt bij alle gordijnen’. Dat Blotkamp daarmee een vette knipoog maakt naar de o zo serieuze kunstwereld, mag duidelijk zijn – als een marktkoopman prijst de kunstenaar zijn werk aan. En wat te denken van het materiaal dat hij gebruikt: geen verf, maar pailletten. Geen diepzinnig doorwerkte verfhuid, maar een oppervlakkig geglinster. Ontheiliging van de kunst! Blotkamp mag graag schofferen, getuige een werk als Dutch Fuck. Anderzijds betoont hij zich een romanticus met een voorliefde voor de kunst en literatuur van de late 19de eeuw. Uit Neiges d’antan spreekt het melancholieke verlangen van de symbolist- waar is de sneeuw van verleden jaar gebleven?

Update 7 april 2014:
Het droevige bericht bereikte ons dat Hoos Blotkamp op 3 april 2014 is overleden. Zij was al geruime tijd ziek. Hoos was een belangrijke vernieuwer op het gebied van kunst- en museumeducatie en in de jaren 70 grondlegger van de afdeling Educatie van het Centraal Museum. Haar professionaliteit en kunde was vooral ook van betekenis als aanjager van de spreidingsgedachte van moderne kunst. Wij hebben veel van haar geleerd.

Directie en medewerkers Centraal Museum