In 1173 is er voor het eerst sprake van de parochie van Sint Jacob in Utrecht, genoemd naar de apostel Jacobus de Meerdere, wiens graf in Santiago de Compostella een beroemde bedevaartplaats is geworden. De St. Jacobskerk (beter bekend als de Jacobikerk) werd in de 13de eeuw opgezet als een kruisbasiliek met een westtoren, de huidige vorm als een geheel in steen overwelfde hallenkerk dateert uit de 15de eeuw.

Ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan van de parochie werd in het Centraal Museum van 14 april tot en met 30 mei 1973 een kleine tentoonstelling over de Jacobikerk gehouden. Te zien waren onder meer twee zijvleugels van een altaarstuk, fragmenten van de koorhekken, onderdelen van een kerkkroon, luiken afkomstig van het orgel en een schilderij van Pieter Saenredam met het interieur van de St. Jacobskerk.