Veertien ontwerpers werd een stoel gegeven. Door de Stichting industrieel ontwerpen Nederland. Steeds dezelfde stoel, een stoel met vier poten, een zitting en een rug, een stoel die ruwweg beantwoordt aan onze idee van een stoel. Een niet afgemaakte, anonieme stoel van essenhout. De vijftien ontwerpers kregen de opdracht om de stoel een defintief uiterlijk te geven, uiteraard volgens hun eigen inzichten. Het resultaat: veertien unieke stoelen van Ed Annink, Gijs Bakker, Madeleine Bosscher, Peer de Bruyn, Gerard Hadders, Jaap van Heest, Annelies de Leede, Georg Milbert, Ulf Moritz, Anja de Roos, Willemken Schouten, Bob Verheyden, Conita Vermeulen en Niek Zwartjes.

De stoelen werden van 30 maart tot en met 27 mei 1990 tentoongesteld in het Centraal Museum. Daarvoor waren ze al in de Salon Société des Artistes Décorateurs, gehouden in Parijs, te zien geweest. Na Utrecht zouden ze naar de Internationale meubelbeurs in Milaan gaan.

Bij de tentoonstelling in het Centraal Museum werden gelijktijdig ook andere ontwerpen van de deelnemers geëxposeerd.

Het project was mede tot stand gekomen dankzij het toenmalige ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur, de Stichting industrieel ontwerpen Nederland, T.O.R. Furniture Works, de Nederlandse ambassade in Parijs, het Institut Néerlandais in Parijs en het Nederlands consulaat-generaal in Milaan. Verder waren er bijdragen van Lumiance, drukkerij/uitgeverij Lakerveld, de Nederlandse Gasunie, G.T.E. Sylvania, Bührmann-Ubbens Papier, Ploegstoffen, de KLM, Nedlloyd, Hudig-Langeveld Groep, Forbo-Krommenie en Duo Litho.