De tentoonstelling Het nieuwe wereldbeeld, het begin van de abstracte kunst in Nederland 1910-1925 was van 19 januari tot en met 29 februari 1973 in het Centraal Museum en aansluitend in het Stedelijk Museum van Schiedam en in het Groninger Museum te zien. Onder leiding van Carel Blotkamp en Evert van Uitert werd de tentoonstelling georganiseerd door een kandidatenwerkgroep van het Kunsthistorisch Instituut van de Utrechtse universiteit. De werkgroep was al geruime tijd bezig met het onderzoek over het begin van de abstracte kunst in Nederland.

In het tijdschrift Museumjournaal, indertijd dé informatiebron voor eigentijdse avant-gardekunst in ons land, werd naar aanleiding van deze tentoonstelling geconstateerd dat aan de kunsthistorische instituten van Amsterdam, Utrecht, Groningen en Nijmegen steeds meer de geschiedenis van de moderne kunst werd bestudeerd en dat er "(...) duidelijk naar [werd] gestreefd om de resultaten van deze studie aan een groter publiek dan alleen vakgenoten bekend te maken door middel van tentoonstellingen en publicaties. Daarbij komen onderwerpen ter sprake, waar de naar kwaliteitstentoonstellingen strevende musea niet aan toekomen. Zo gaat het in deze tentoonstelling om het ontstaan van de abstracte kunst in Nederland en niet om de kwaliteitskeuze van deze kunst. Het onderzoek richtte zich op de vragen welke schilders en welke groepen kunstenaars bij dit ontstaan betrokken waren, welke relaties zij onderling hadden, welke internationale contacten bij deze ontwikkeling een rol hebben gespeeld."